Door Cor Swanenberg: Thieu Sijbers, is geboren in 1924 te Nijnsel (Sint-Oedenrode)
Een bijzonder plezierig en bescheiden man
Hij groeide op in een boerengezin van tien kinderen. In Nijnsel ging hij naar de lagere school. Na een verblijf van anderhalf jaar op het seminarie Beekvliet in Sint-Michielsgestel volgde hij met succes de HBS op het Sint-Joris College te Eindhoven. Daarna studeerde hij voor de akte lichamelijke opvoeding M.O. aan de RK Leergangen te Tilburg.
Daar volgde hij ook enkele jaren de studie Nederlands M.O.. Zijn liefde voor het dialect, opbloeiend tijdens zijn HBS tijd, kreeg een extra stimulans toen hij het werk leerde kennen van zijn dorpsgenoot, de volksdichter Bertus v.d. Zanden. Thieu kreeg een diepgaande interesse in alles wat met de Brabander en zijn taal te maken had en dat was altijd zo gebleven.
Naast zijn werk als Leraar ( Utrecht, Eindhoven, Veldhoven) hield hij zich intensief bezig met het schrijven en voordragen in de streektaal. Hij bracht avondvullende cabaretprogramma’s als “Brabants Prentenboek ( 1, 2 en 3) , Meijerijse Snippers “en “Gaondeweg Dichterbij”.
Hij werkte mee aan het maandelijkse KRO-programma ”’t Brabants Halfuur” en was vaak te horen in Alex van Wayenberg’s uitzendingen van de Zonnebloem.
Net als Nol van Roessel droeg Thieu zijn dialect uit via de ether. Voor Omroep Brabant presenteerde hij de eerste honderd versies van de spreekwoordenrubriek:”Bij wijze van spreken”, waarvoor hij tevens de teksten schreef. Die werden met de aantekeningen van Miep Mandos-v.d.Pol in 1980 samengebracht in: “Over bij wijze van spreken gesproken”.
In hetzelfde jaar verscheen van Sijbers de gedichtenserie:”Aachterum binne”, later uitgebreid en heruitgegeven als: “Klink Klaor Klank”.en de lang-speelplaat:”Speulenderwijs” in 1981 met muzikale begeleiding van Dommelvolk, en er volgde nog een nieuwe LP: “Geworteld in ’t zand” 1983 ( met muzikale ondersteuning van het Wiener Trio).
Tien jaar later werd de inhoud van beide platen uitgebracht op de CD: “Gaondeweg dichterbij” ( 1993) . Hij werkte ook mee aan de CD:”Kerstmis in Brabant”, die in 1992 uitkwam. Verder is Thieu Sijbers te beluisteren op diverse verzamel CD’s van Brabantse bodem.
Sijbers was jarenlang intensief bezig met zijn streektaal. Hij dichtte, zong en vertelde, maakte cabaret met veel woordspelingen en dubbele bodems, maar schreef ook liederen en gedichten, waarin vooral zijn humor en fijngevoeligheid opvallen. Hij had een prachtige mengeling van liedjes en luchtige conference. De mensen werden blij door zijn optreden. Hij was één van de meest begaafde artiesten van de Brabantse taal. Bovendien was hij een bijzonder plezierig en bescheiden man.
Hij heeft getracht literatuur te bedrijven met zijn eerste moedertaal en wist gedichten van niveau te schrijven in deze taalvariant. Thieu maakte literatuur met zijn eigen moedertaal. Hij was een taalvirtuoos met een bijzonder fijnbesnaard gevoel voor humor. Geen schunnigheid en zeker geen grof taalgebruik. De teksten die hij maakte waren heel “fijn”, de muziek heel licht.Tientallen jaren was hij bezig om op de Brabantse podia zijn eigen warme taal te propageren. Daarom mag hij met Piet Heerkens, Kees Dekkers, Lodewijk van Woensel, Hugo Sterneberg en Has van Rukven tot de vroeg-prominenten van de Brabantse dialectschrijvers gerekend worden.
Vanaf eind jaren zeventig was hij één van de voortrekkers van opleving van muziek in de Brabantsestreektaal. Thieu Sijbers overleed op 11 september 1998.
Door Nico van de Wetering
Ome Thieu
Veel respect verdient ome Thieu voor zijn werk. Alom wordt zijn werk omschreven als zijnde: “prachtige uiting van zijn moerstaal, schilderachtig, herkenbaar, Brabants, veel klank en kleur”.
Ome Thieu schonk mij in mijn jonge jaren een gitaar van hem. Daarvoor was ik hem erg dankbaar. Iedereen in de familie was trots op “ome Thieu”
Toen hij minder van conditie werd en bijna niet meer optrad, mocht ik van hem zijn liedjes gaan gebruiken. Dat hij veel betekend heeft, blijkt uit de vele positieve reacties die ik nog steeds ontvang op zijn repertoire. Ere wie ere toekomt.
Ook kreeg ik de mogelijkheid om een aantal van zijn prachtige teksten op muziek te zetten.
Steeds was hij geïnteresseerd in mijn optredens. Tips gaf hij ook, nooit belerend maar wel goed te gebruiken. Zo vertelde hij dat hij soms het ABN hanteerde om vervolgens over te gaan in het dialect, om op die manier de streektaal extra te accentueren.
Tijdens optredens werd ome Thieu vaak op de piano begeleid door mijn oudste broer Ad (hier te zien) . Deze schreef ook de muziek voor enkele liedjes van ome Thieu.
Ome Thieu was blij dat zijn liedjes voortleefden. Voor mij was het een prachtige aanvulling op mijn eigen repertoire. Humor en ernst gaan daarbij steeds hand in hand.
Gelukkig kunnen we op deze manier nog steeds genieten van hetgeen hij ons naliet. Uit de hartverwarmende reacties blijkt hoeveel hij voor veel Brabantse mensen heeft betekend.
Hopelijk draag deze website bij tot de mogelijkheid zijn liedjes te beluisteren en te bewaren. Ook zijn liedteksten zijn hiermee vastgelegd. Een oude taalkundig zei eens: “Het werk van jouw oom, is te vergelijken met het werk van de Vlaamse schrijver Guido Gezelle.” Een mooier compliment kon hij niet krijgen.
Fijn ook dat deze website tot stand is gekomen, in goede verstandhouding met de zonen van ome Thieu, Maarten en Jan Willem.
We hopen dat u geniet van de geluidsopnames en beelden van ome Thieu.
Door Tonnie Donkers (Heemkunde kring)
Het begin
Het is 1949. Veel jongens uit Nederland zijn naar Nederlands Indie gezonden om ons land te dienen ver van huis. Het Katholiek Thuisfront is op 29 september 1946 opgericht als welzijnsorganisatie voor Nederlands militairen. Die organisatie stuurde o.a. pakjes en post naar onze jongens overzee. Al heel snel sluiten vele parochies zich hierbij aan, zo ook die van Nijnsel. Om deze activiteit te betalen wordt er in Nijnsel een Revue opgevoerd. Voor de teksten werd een beroep gedaan op de Nijnselse Thieu Sijbers. Toentertijd studeerde deze jonge leraar Nederlands en had een grote interesse in zijn eigen moedertaal, het Brabantse dialect.. Hij schrijft een revue met als thema een vliegreis naar Indie. Zijn prachtige teksten , liedjes en sketches worden opgevoerd in een schitterend decor, dat is ontworpen en gemaakt door meester van Eijndhoven. De generale repetitie wordt uitgevoerd voor de schooljeugd. De voorstelling is een groot succes. Het Antoniushuis, in de volksmond: d’n Bouw, is drie keer uitverkocht. Thieu zingt zelf ook ,samen met Frans van Dorst. Deze onderwijzer speelt de rol van Salie Pillemans, een Amsterdamse marktkoopman wiens handelswaar hij de schooljeugd probeert te verleiden tot koop.. Het is heel jammer dat in het programma zoveel namen staan die we nu vergeten zijn. Foto’s werden er toen niet gemaakt. Eén ding is echter wel zeker: met deze Nijnselse Revue start Thieu Sijbers zijn carrière als cabaretier. Zijn teksten blijven ook buiten Nijnsel niet onopgemerkt. Toen Thieu getrouwd was en als leraar was gaan werken in Veldhoven, ging hij , begin jaren ’70,wonen in Steensel.
Wanneer er in Rooi of Nijnsel een beroep op Thieu werd gedaan, staat hij altijd klaar. Zo zong hij,door zijn neef Ad van de Wetering op muziek gezette, Lieke vur Rooi , bij de opening van de festiviteiten ter gelegenheid van 750 jaar Rooi. Thieu Sijbers kon in het dialect zo krachtig een verhaal vertellen of een lied zingen, dat je wat hij vertelt of zingt, meteen voor je ziet.